John B. Watson'ın en ünlü deney serisi 1920 yılında, Albert B. adında dokuz aylık bir çoçuk üzerinde gerçekleştirildi. Watson klasik koşullanmanın doğal bir uyarana verilen duygusal tepkiyi öğretmek üzere kullanımını test etmek için deneylerine başladı. Sağlıklı ancak anlatıldığı üzere nispeten duygusuz bir çoçuk olan Albert'a birbirinden farklı hayvanlar gösterildi; bunların arasında köpek, tavşan, beyaz fare, maskeler ve pamuk bulunmaktaydı.
Bebek genel olarak gösterilenlerden korkmamış hatta onlarla ilgilenmişti. Sonrasında Albert'a yeniden fare gösterildi fakat ne zaman fareye dokunmak için uzansa Watson veya asistanı yüksek bir ses çıkardı: bu da çoçugun huzursuzlukla ağlamasına sebep oldu.
Bunu yaklaşık iki haftalık bir süre boyunca tekrarlandıktan sonra Watson çocuğa yine fareyi gösterdi; bu kez ses olmamasına rağmen Albert, fareyi görür görmez ağlamaya başladı. Böylece Watson ilerleyen seanslarda çocugun tüm tüylü yaratıklara hatta kürk mantoya veya pamuktan sakalı olan bir maske takan Watson'a bile benzer tepki verdiğini keşfetti.
0 Yorumlar